Het begon allemaal zo goed met die lente! Mooie en zonnige lentedagen, brullende kikkers en zich supersnel ontwikkelend kikkerdril. Maarja, toen was het 7 april 20 graden geweest en zakte de temperatuur opeens dramatisch. Toch is de temperatuur nu niet koud voor april, sterker nog, het is blijkbaar nog steeds gemiddeld een halve graden warmer dan gemiddeld.

Ondanks de gedaalde temperaturen was de natuur niet meer te stoppen en was de bloesem al overal aanwezig!

Een gaasvlieg verstopt tussen de bloesem. Er waren wel meer insecten tussen de bloemetjes aan het schuilen.

Bloemen van de magnolia, met groothoeklens gefotografeerd. Om de een of andere reden vind ik dat deze bloemen zich goed lenen voor groothoekfoto’s, misschien omdat ze zo’n wijdse vorm hebben.

Bloemetjes onder de bomen, helaas met wat vraatschade!

Knoppen van de krulhazelaar.

Mooie lelies, Erythronium ‘White Beauty’. Deze twee stonden onder de bomen in het arboretum en staken hoog boven de kiemende beukenboompjes uit (linksonder zie je er nog net 1, ook heel mooi!). De foto is gemaakt toen de zon al bijna onder was, je ziet de laatste stralen aan de horizon.

Een stukje verderop was een hele groep van dit soort lelies, deze waren waarschijnlijk ‘verdwaald’. Helaas waren ze daarom een paar dagen later verwijderd… Erg jammer want dit ziet er veel gaver uit op de foto dan die grote groep!

Vergeet-mij-nietjes met een schilderachtige uitstraling. Het doet mij wel een beetje denken aan een tekening op een zeepjesverpakking oid.

Er waren ook behoorlijk wat koude ochtenden! Op een paar van deze ochtenden ben ik vroeg opgestaan om foto’s te maken in de uiterwaarden. Op dit moment staan daar heel erg veel pinksterbloemen in bloei. Ook zijn er ’s ochtends vaak nevelen boven het water en de weilanden.

Grrr, de koeien liepen alleen maar van mij weg! Hier kwam de zon al net achter de Wageningse berg vandaan en loste de nevel snel op.

De pinksterbloemen in het gras. Deze kruisbloemigen worden ook vaak bezocht door oranjetipjes, die ook eieren leggen op deze planten. Helaas heb ik er geen kunnen vinden in de ochtend, wanneer ze vlinders stil zitten en er mogelijk dauwdruppels op ze zitten. Heb er overdag her en der wel wat gezien, maar het zijn er zo weinig dat het tussen die duizenden pinksterbloemen zoeken naar een speld in een hooiberg is!

Twee ganzen en de mist boven het water. De zon staat hier al een stukje hoger weer. De ganzen vonden het maar helemaal niks dat ik er was, ondanks dat ik nog best ver weg was (foto is gemaakt met telelens).

Afgelopen week heeft het ’s nachts ook nog een paar keer gevroren! Van woensdag op donderdag was het zelfs iets van -5 graden. Ik was benieuwd of er rijp zou komen op de bloemen, dus ik stapte om zes uur ’s ochtends in mijn winterkleren op de fiets. De uiterwaarden waren weer gehuld in mist, ditmaal met een stel paarden in de verte. Qua foto’s was het lastig, omdat de nevel dichter bij de grond echt heel erg dicht was. Voor onderstaande foto’s sta ik dus ook op de dijk nét over de nevel heen te kijken, waardoor je de bomen verderop nog kunt zien.

Bij de tweede twijfel ik erg of hij wel geslaagd is. Deze ene boom was net tussen de nevels door beter te zien, maar misschien is de foto in zijn geheel toch nog wat te onduidelijk.

Boven het veldje met pinksterbloemen met zonsopkomst. De camera staat met statief vlakbij de bloemen. Je kunt een beetje zien dat ze bevroren zijn, maar nog niet goed genoeg…

Je ziet hier al de ijskristallen op de bloemen. Het is ruige rijp, wat je krijgt als de mist aan de planten vast vriest. Dat gebeurt alleen bij hele lage temperaturen. Veel van de bloemen waren dus ook gaan hangen door de kou.

Hier al met wat meer zonlicht. Hoewel er heel erg veel pinksterbloemen waren, waren ze toch behoorlijk verspreid over het veldje. Het lijkt dan alsof ze heel dicht op elkaar staan, maar wanneer je dichterbij komt blijkt dat toch tegen te vallen. Door mijn telelens te gebruiken op statief lukte het om de bloemen wat dichter bij elkaar te halen, en krijg je mooie onscherpe vormen in de achtergrond.

  Met tegenlicht van het oranje zonlicht, en op de voorgrond bevroren stengels en hauwtjes van de pinksterbloem.

De ijskristallen van wat dichterbij. Je ziet dat ze echt heel scherp zijn. Helaas weer geen oranjetipjes gevonden, het zou wel heel gaaf geweest zijn als daar ook zulke ijskristallen op zaten (hoewel ik me dan wel afvraag of ze dat hadden overleefd ;) ).

 

 

Als laatste een groothoekopname van de bloemen tegen de stralende blauwe lucht. Moeilijk voor te stellen dat het zo koud was en er ijs op de bloemen zit! Toch was het echt heel koud en dat vonden mijn handen en voeten helaas ook op dit ogenblik. Ik had heel leuk bedacht dat ik kon wachten tot de zon het ijs zou smelten, waarna ik mooie foto’s van waterdruppels en zonlicht erdoorheen zou kunnen maken. Helaas gebeurde dat helemaal niet in die paar uurtjes dat ik er was en besloot ik toch maar naar huis te gaan op wat op te warmen. Op mijn fiets lag alweer een laagje ijs…

Bedankt voor het kijken en lezen! Volgende keer ga ik een blogje schrijven over de kikkervisjes van dit jaar!