Tijd voor lente!

Tijd voor lente!

De lente is begonnen en de tekenen ervan zijn overal weer te zien. Er komen weer blaadjes aan de bomen, er zijn weer bloemetjes en vogeltjes maken alweer nestjes. En dan sta ik te juichen want yay er zijn weer dingen om te fotograferen :D

dsc_0069kl

Toverhazelaar

Klik op de foto’s om ze groter te bekijken! 

Eerst wat einde-winter-foto’s. Deze zijn al een tijdje terug gemaakt, begin februari. De toverhazelaar is een winterbloeier, die mooie gele bloempjes heeft. Als je dan goed kijkt naar zo’n klein bloempje, zie je dat er behalve het geel ook een heel mooi rood bloempje aanwezig is! Hier gefotografeerd terwijl er ook sneeuw op de boom lag.

dsc_9188kl

Ook de gewone hazelaar (of in dit geval krulhazelaar) was er erg vroeg bij. Hierboven zie je het kleine vrouwelijke bloempje. Verder is alles nog erg kaal, wat een grijze omgeving oplevert.

Maar zo’n tien dagen later beginnen de échte voorjaarsbloeiers al; de sneeuwklokjes en de krokussen.

dsc_9283kl

Aparte variant van de oranje krokus, met mooie donkere strepen. Achterin zie je ook een aparte variant paarse krokussen, met oranje bloemaanzet.

dsc_9312kl

Een poging om sneeuwklokjes met sfeer te fotograferen.

dsc_9482kl

Het eerste insectje! Een klein wespje, misschien een galwespje of iets dergelijks.

dsc_9526kl

Met de eerste echt mooie dagen in maart zie je al veel meer leven komen. Ik vond op de grond een hele dikke hommel die erg langzaam voortbewoog. Toen ik haar oppakte en op een narcis zette, werd ze opeens een stuk actiever en begon ze alle narcissen te bezoeken!

dsc_9779kl

De hommel had zo veel trek in nectar, dat ze geen geduld had om zich in de bloem te wurmen en ze begon aan de zijkant grote gaten en scheuren in de bloem te maken. Dat is niet helemaal wat een goede bestuiver hoort te doen, hé hommel! Waarschijnlijk had het kapotmaken van de bloemen niet heel veel zin, want ze ging toch maar via de ‘gewone’ manier de bloem in:

dsc_9796kl

Op dezelfde eerste warme voorjaarsdag (12 maart) besloot ik te gaan kijken of er al ergens heikikkers te vinden waren. Heikikkers zijn er als eerste bij om eieren te gaan leggen en daarbij kleuren de mannetjes zo blauw als smurfen. Heel bijzonder. Ik had nog nooit heikikkers gezien terwijl ze zo blauw waren, dus ik was wel benieuwd. Nu had ik heel veel geluk dat de plaats waar we heen gingen inderdaad blauwige heikikkers had! En, zoals later ging blijken, dat het heel erg rustig was op deze plek.

dsc_9807akl

dsc_9848kl

dsc_9851kl

Boven ook nog een vrouwtje. De heikikkers zijn erg schuw. Toen we aankwamen bij het gebiedje hoorden we ze flink herrie maken en zagen we ze rondspringen, maar als je dan dichterbij komt verdwijnen ze direct kopje onder. Als je dan gaat zitten wachten tot ze weer boven komen, komen ze inderdaad af en toe weer eens tevoorschijn, maar bij iedere beweging van de camera doken ze weer het water in. Hierdoor heb ik wel een paar foto’s kunnen maken van de kikkers, maar miste ik toch het natuurlijke gedrag van de beesten. Had graag op de foto gezet hoe ze rondspringen en kwaken.

dsc_9867kl

In een ander deel van dit vennetje zaten geen heikikkers, maar heel erg veel padden. Deze waren een stuk minder schuw, maar ze zaten vooral onder water achter elkaar aan. Dat vond ik erg leuk om te zien, maar was wel erg lastig op de foto te zetten. Ik vond bovenstaande foto toch wel leuk geworden, van de pad die het water onder duikt. Op de foto hieronder kun je als je goed kijkt nog een pad onder water zien:

dsc_9873kl

Dus, hoewel ik inderdaad smurfenkikkers had gezien, vond ik het jammer dat het niet gelukt was het gedrag op de foto te krijgen. Ik kon ook niet de hele middag blijven wachten, omdat we nog naar een verjaardagsfeestje gingen :) Toch bleven de kriebels en omdat er nog meer mooie dagen in het verschiet lagen, besloot ik een dag vrij te nemen en naar een plek dichterbij huis te gaan waar ze ook zouden moeten kunnen zitten. Echter, ik was nu lang niet de enige die op zoek was. Er liepen op een gegeven moment wel tien fotografen rond een stukje water waar schijnbaar een heikikker te zien was, met waadpakken en al. Dan ga ik mooi verder zoeken, naar andere dieren.

dsc_9951kl

Dit hele gebied was drassig en vol met kleine poeltjes, ook langs het wandelpad. Op een gegeven moment hoorde ik als ik langs zulke poeltjes liep een paar plonzen, maar toen ik ging kijken zag ik niets zitten. Na iets beter zoeken zag ik kleine groene kikkertjes tussen al die dode grassprietjes zitten! Wel onder water verstopt dus. Met de groothoeklens heb ik geprobeerd iets weer te geven van de omgeving waarin het kikkertje zich heeft verstopt. Door de breking van het water werd het kikkertje zelf wel minder scherp.

dsc_9987kl

Niet ver van al die fotografen vandaan, in het bos, zag ik deze bruine kikkers onhandig rondspringen (inclusief op de kop landen en snel weer opstaan). Na de ‘standaard’-foto’s wilde ik iets anders proberen. Ik vond de ogen van beide kikkers heel erg mooi, dus wilde ik daarvan de details laten zien:

dsc_0018kl

Geen heikikkers meer gezien dus. Maaaaaar, het is wel weer tijd voor de bruine kikkers die gewoon bij mij thuis in de sloot kikkerdril leggen! Sinds gisteren zijn ze daar weer uitgebreid mee bezig. Vanmorgen dus wat foto’s van de kikkers gemaakt, terwijl het nog best wel donker was.

dsc_0069kl

dsc_0088kl

Aan het eind van de middag, toen de kikkers zelf alweer weg waren en het zonnetje op de eieren scheen, heb ik nog wat tegenlichtfoto’s ervan gemaakt.

dsc_0172kl

 

Ietsje minder dat ik erachter kwam dat één van mijn regenlaarzen niet meer waterdicht is…

Ik verheug mij heel erg op de kikkervisjes van dit jaar! Hopelijk kan ik er weer wat mooie foto’s van maken.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!

 

 

Reacties zijn gesloten.