Het heeft even geduurd sinds mijn laatste fotoblog (oktober!!). Ik heb maar weinig de tijd kunnen nemen om te fotograferen en vind dat ook moeilijk in de winter, wanneer het donker is als je naar het werk fietst en wanneer je terug komt van werk. En wanneer het telkens alleen maar regent in het weekend… Maar soms gebeuren er toch bijzondere dingen waardoor ik denk, nu MOET ik wel gaan fotograferen. Zo was er begin december een hele hoop sneeuw, en was er de afgelopen week hoog water in de rivieren. De foto’s van de hopen sneeuw komen nog eens in een later fotoblog, als er hopelijk nog meer winterse omstandigheden zijn geweest. Deze blog zal alleen over het hoge water gaan!

 

Klik op de foto’s om ze groter te bekijken! 

Afgelopen week was het raak, het waterniveau in de rivieren ging stijgen door smeltwater uit de Alpen en veel regenval in Duitsland. Het moment om te testen hoeveel water de Nederlandse rivieren nu aankunnen, na jaren van werkzaamheden om rivieren meer ruimte te geven. Op zaterdag 6 januari werden de sluizen open gezet en liepen de uiterwaarden bij Wageningen vol. Het hoogste waterpunt was woensdag en daarna zou het weer gaan dalen. Op donderdagochtend zag ik dat het behoorlijk mistig was en ging ik er met de camera op uit. Op bovenstaande foto zie je dat ik niet de enige was die kwam kijken – heel veel mensen zijn benieuwd naar het water en wandelen over de dijk. Aan de rechterkant van deze dijk (buiten de foto) liggen de huizen van Wageningen.

 

Knotwilgen in het water. Ter vergelijking een foto van vorig jaar op dezelfde plaats, ook in de winter maar zonder hoog water. Overigens, dat de afstand tussen het hekje en de bomen zo anders lijkt te zijn komt door mijn standpunt en de lens die ik heb gebruikt. Bovenstaande foto met 50mm lens en onderstaande met 15mm groothoeklens. Met deze laatste lijken objecten die wat verder weg staan NOG verder weg te zijn, de 50mm drukt ze een beetje samen. Ook sta ik op de onderstaande foto meer schuin tegen de bomen aan ipv recht ervoor.

 

 

Waar je normaal gesproken leuk kunt wandelen in de uiterwaarden, kun je nu de hekjes bijna over zwemmen. Het bordje is ook niet goed meer te lezen.

 

Twee eksters in de bomen. Er waren veel vogels actief, niet alleen watervogels als eenden, ganzen en meeuwen, maar ook eksters en kraaien die misschien normaal gesproken op de grond foerageren, wat nu niet kon.

 

En toen gebeurde er iets geks, ik was foto’s aan het maken met de juiste belichting, toen opeens mijn foto’s veel te donker werden. In de exif zijn de instellingen exact hetzelfde, maar de foto was enorm onderbelicht. Hopelijk geen technisch probleem, misschien dat er opeens meer bewolking was? Ik merkte zelf niet echt een verschil. In elk geval vond ik het jammer dat de foto’s ‘mislukt’ waren, want de eksters zaten juist veel leuker in de boom dan bij de vorige foto. Met Lightroom gekeken wat er nog mee te doen viel en eigenlijk vind ik deze veel te ruizige foto ook wel wat hebben, het heeft een beetje iets ouderwets en donkers. Ook heb ik de foto naar zwart/wit omgezet.

 

Ook deze foto omgezet naar zwart/wit, de foto had toch al heel weinig kleur.

Heel apart is hoe snel het water ook weer wegloopt uit deze nevengeulen en bij de rivier. Hieronder wat vergelijkingen tussen donderdag en zaterdag.

 

Je ziet niet alleen dat er meer van de struiken boven water zit, je ziet ook een verandering in het wateroppervlak. Waar het water donderdag nauwelijks bewoog en dus mooie weerspiegelingen opleverde, stroomde het water zaterdag veel meer (denk niet dat het wind was, want het was wel erg mistig dus niet veel wind). Geen serene reflecties meer dus…

 

Dichterbij de rivier is de verandering veel dramatischer dan in de nevengeul. Je ziet ook dat het water niet echt diep was.

 

De bordjes geven ook een goed idee van de verandering in waterstand. Het hekje staat hier nog wel volledig onder water.

 

Zaterdag konden we met laarzen aan al wat over dit weggetje lopen. Dat was wel heel apart, zo tussen het water en met een wijds uitzicht over het ondergelopen stuk. Sommige mensen reden er ook al met hun auto overheen. We zagen hier wel dat er heel veel regenwormen zijn verzopen, die dreven wat in het water. Ook kwamen we een hele grote (25 cm?) tegen die nog aan het zwemmen was, die hebben we even naar het droge geholpen…

En toen zagen we opeens dat er nog veel meer gevluchte diertjes waren, namelijk de insecten! Op de paaltjes van de hekjes naast de weg zaten heel veel insecten en andere beestjes die je normaal gesproken op de grond tegen komt, zoals pissebedden, spinnen, duizendpoten en heel veel kevertjes.

 

Ik wilde graag meer foto’s maken van de beestjes, maar het was helaas een beetje aan de donkere kant voor macrofoto’s. Maar er was nog zon voorspeld voor later op de dag, dus besloot ik nog terug te komen. Echter bleef het de hele dag erg grijs. Zondag was het een stuk mooier, en ben ik nog terug gegaan. Het bleek dat de weg niet langer onder water stond (er liepen ook veel wandelaars nu!) en dat dus ook een groot deel van de beestjes alweer was vertrokken. Vooral alle bijzondere beestjes waren weg. Er waren nog wat kevertjes over die in kleine groepjes nog op de paaltjes zaten.

 

 

 

De langwerpige oranje met zwarte kevertjes zijn kortschildkevers, deze soort kan niet vliegen. Daarom moeten ze omhoog klimmen om droog te blijven. De kleine gelige kevertjes heb ik geen idee wat het zijn, maar het waren er wel heel erg veel.

Dan nog een panorama van donderdag vs een panorama van zondag, en een foto die ik op dezelfde plaats heb gemaakt in de lente. Er groeien in de lente altijd heel veel pinksterbloemen op deze plek. Ik ben benieuwd hoe goed die tegen zo’n overstroming kunnen en hoeveel er komende lente zullen staan!

 

 

 

Dat was het hoge water fotograferen dan weer, denk ik! Het zal nu wel snel gaan zakken. Jammer, ik had gehoopt dat het ook nog even hard zou gaan vriezen, want dan krijg je tenminste overal mooi ijs. Sowieso hoop ik dat het nog eens goed gaat vriezen! Volgende keer dus hopelijk een meer winterse post! Bedankt voor het lezen!