Dit was zomer 2021

Dit was zomer 2021

Afgelopen zomer werd, in tegenstelling tot voorgaande jaren, niet gekenmerkt door droogte en hittegolven. Ik heb genoten van hoe GROEN alles was! En hoeveel beestjes en vlinders en libellen ik heb gezien. Daarom een overzichtje.

Klik op foto’s om ze groter te bekijken!

Nu moet ik er wel bij zeggen, ik heb nou niet bijzonder vaak kunnen fotograferen. In juli werd mijn tweede kind geboren, dus dat heeft veel tijd opgeslokt. Maar die aantal keren dat ik er wel op uit heb kunnen gaan, waren zeer de moeite waard.

Vorig jaar maakte ik deze foto. Niet zo’n heel dicht riet. Deze foto behaalde onlangs een plek op de Shortlist van de Close-up Photographer of the Year, categorie Butterflies and Dragonflies!

De zomer begon met zeer vroeg opstaan in de maand juni. Het moment dat je ’s ochtends vroeg weidebeekjuffers kunt vinden. Ik ging weer naar mijn gangbare plekje in de buurt waarvan ik weet dat ze er zitten. Dit jaar waren er héél veel, alleen groeide het riet (door de regen) ook heel erg rap, waardoor het alsnog lastiger was om ze te fotograferen.

Weidebeekjuffer in het ochtendgloren.

Ook waren de omstandigheden niet altijd perfect om de juffers te fotograferen met dauwdruppels. Bovendien kan het bij zonnig weer heel snel opwarmen in juni. Eén van de keren dat ik ben wezen kijken, was het ’s nachts al boven de 15 graden geweest, waardoor de juffers al direct konden beginnen met rondvliegen. Jammer, want dan zijn ze moeilijker om te fotograferen. Omdat ik er toch was, ging ik maar gewoon langs de waterkant zitten en kijken of ik ze nog in vlucht op de foto kreeg.

Leuke aan weidebeekjuffers is dat ze vaak op dezelfde plek blijven. Ze vliegen even weg om een prooi te vangen of een ander mannetje achterna te zitten, en dan komen ze weer terug.

Naast de weidebeekjuffers, vind je ook veel andere beestjes op dat stukje beek en het gras ernaast. Sprinkhanen, motten, spinnen, andere juffers, lieveheersbeestjes, bladluizen…

Midden: Deze nachtvlinder heet de ‘Witte tijger’. Dit exemplaar was bezig om feromonen te verspreiden om een partner aan te trekken. Dat zie je terug op de foto als de lichte vegen onder de grasspriet.

Wat ik ook deed in juni, was mijn eerste coronavaccinatie halen. Dit was op de locatie in Boxtel, dus dacht ik, mooi, dan kan ik daar in de buurt ook een rondje wandelen met de camera. Dit deed ik dus, bij het beekje de Beerze in de Kampina. Ironisch genoeg was daar ook een bankje met grote letters ‘Vaccin = moord’ erop gespoten. Daar ging ik lekker op zitten met mijn vaccinatiepleister op de arm. Tot ik zag dat er een grote rups over het bankje liep. Deze rups zag ik liever niet!

Jawel hoor, de eikenprocessierups.

Het was de gevreesde eikenprocessierups. Grappig genoeg heb ik eerder dit jaar een stukje geschreven voor Klimaathelpdesk, een antwoord op de vraag of we door klimaatverandering meer last krijgen van insectenplagen zoals eikenprocessierups. Mijn antwoord lees je hier. Daar wilden ze graag een foto bij, maar ik moest bekennen dat ik helemaal geen foto’s had van eikenprocessierupsen. Normaal gesproken blijf ik er maar ver vandaan, haha. Maar deze rups was in zijn eentje (wel onder een grote eikenboom waar er vast nog meer in zaten), dus maakte ik toch maar een foto. Je ziet goed hoe grote haren hij heeft. Overigens zijn er nog veel meer rupsen met grote haren, die lang niet allemaal jeuk geven of andere nare problemen.

Bij het beekje zelf zag ik grote groepen schaatsenrijders tegen de stroom in zwemmen om op de plek te blijven. Dat zag er ook bijzonder uit, maar blijft lastig op de foto te vangen.

Waar ik dit jaar ook een paar keer ben geweest, is de locatie waar je veel boomkikkers kunt vinden. Nu zal ik daar een keertje een aparte blog aan wijden! Maar op dezelfde locatie vind je veel andere beestjes. Op de een of andere manier ga ik altijd naar die plek toe om boomkikkers te fotograferen, maar vind ik mijn meest bijzondere foto van de dag niet die van de boomkikker, maar van iets anders dat ik er vond. Zoals deze muskusboktor:

Als je de muskusboktor opzoekt op Wikipedia, staat er “Hij wordt vooral opgemerkt als hij op witte schermbloemigen zit in weiden.” Dat is ook precies waar ik hem tegenkwam, haha! Boktorren lenen zich door hun grootte en de lange voelsprieten goed voor foto’s met een groothoekperspectief. De meest rechtse foto hierboven is ermee gemaakt.

Wat later in het jaar, in augustus, ben ik weer op de boomkikkerlocatie geweest en telde ik heel erg veel juveniele boomkikkertjes. Ook hierover meer in een andere blog. Wat er toen ook regelmatig was, was de grote groene sabelsprinkhaan.

Deze grote sprinkhaansoort is carnivoor en leeft dus van andere insecten (ook andere sprinkhaansoorten). Dit exemplaar was zorgvuldig een hazelaar aan het afstruinen op zoek naar prooi. Het viel mij hierbij op dat hij stil leek te staan bij bladschade. Zouden deze sprinkhanen ook gebruik maken van plantengeuren om insecten zoals rupsen te vinden?

Ten slotte, ik had op deze plek vorig jaar veel koninginnepagerupsen gevonden. Dit jaar echter niet 1. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld dat de plek niet is gevonden door de vlinder. Of omdat de timing waarbij ik er was niet geschikt was. Veel insecten lijken namelijk dit jaar wat opgeschoven te zijn naar achteren in de tijd door de minder hete zomer met meer regen. Of door de kou eerder dit jaar. Wat ik wel opmerkte was, dat de soort planten (bereklauw/reuzebereklauw) waar ik ze vorig jaar op zag al klaar waren. Dus die timing liep niet lekker.

Toch heb ik wel 1 koninginnenpagerups gevonden, en wel in mijn eigen dorp. De gemeente is dit jaar bezig met een nieuw maaibeleid met minder maaien in bermen. De plek waar deze rups was, was een bloemenstrip die gelukkig nog steeds niet gemaaid was.

De rups was al groot en de planten waren al bijna klaar. Toen ik er een week later weer kwam, was hij niet meer te vinden. Ik hoop natuurlijk dat hij ergens heeft weten te verpoppen.

Dit jaar was de heide ook zeer mooi! Ik had niet echt de tijd om naar een locatie te gaan met erg veel heide, maar hier bij de lokale zandverstuiving (die op google maps trouwens ‘Knockoff Loonse en Drunense duinen’ is genoemd door iemand, hahahahaha) staat ook wat heide. Genoeg heide voor macrofoto’s in ieder geval!

De kleine vuurvlinder op de bovenste foto ziet er wat eigenaardig uit. Eén van de vleugels is beschadigd en omgebogen, waardoor je heel goed het oranje gedeelte van de vleugels kunt zien. Overigens belemmerde deze beschadiging de vlinder niet met het vliegen, hij vloog gewoon weg!

Dan als laatste, zo eind augustus/hele maand september kun je ook weer op zoek naar bandheidelibellen. Deze libellen zien er bijzonder uit met hun gekleurde ‘banden’ op de vleugels, wat ze ook anders maakt dan andere heidelibellen. Ze zijn vrij klein en zitten op plaatsen waar het ’s nachts vaak vochtig is (vooral in deze tijd van het jaar, met regelmatig mist en koude ochtenden) dus veel kans op mooie druppels.

Dit jaar ben ik vijf keer op de plek geweest waar deze libellen zich bevinden. Mooie is dat de zon niet meer zo vroeg op komt! Waar ik voor de weidebeekjuffers echt om half 5 of eerder op moest staan, kon ik hier lekker tussen een uur of 7/half 8 komen aankakken. Wel was elke keer dat ik hier was anders. De eerste keer was het zonnig en kwam de zon bijzonder snel op. Ik had heel veel haast met het maken van de foto’s, voordat het licht te fel werd.

Er waren toen ook niet heel veel druppels op de libellen. Wel bijzonder is dat de druppels zich leken te concentreren op het binnenste van de vleugels in plaats van de randen.

De tweede en derde keer waren vlak achter elkaar, eerst op zaterdagochtend en dan op zondagochtend. Zaterdagochtend was ik er gewoon heel erg vroeg, waardoor ik wat meer tijd had om de libellen te zoeken en fotoplekken uit te zoeken.

Er waren heel veel libellen dat weekend! De zondagochtend was het totaal anders qua weer, het was namelijk mistig. Dit had als gevolg dat het lang duurde voor het een beetje licht werd, en de sfeer was totaal anders.

Ook hier zacht licht en veel druppels. De vlek in het midden is een derde libel die wat verder weg zat.

Ook de vierder keer dat ik erheen ging, was er veel mist. Dit keer juist hele dichte mist die ook op de wegen aanwezig was. Goed opletten dus met de auto. Het was bij dit bezoek wel duidelijk dat de libellenpiek voorbij was, want er waren een stuk minder libellen en niet echt opties meer om er meerdere op 1 foto te krijgen. De libellen die er waren, waren wel weer even prachtig als altijd.

Bovenstaand bezoek was op 18 september. Deze dinsdag, op 28 september, had ik weer eens tijd om foto’s te maken EN leken de omstandigheden goed voor druppels. Maar, zou het nog de moeite waard zijn? Zouden er nog libellen te vinden zijn? Het wordt immers steeds kouder. Toch waagde ik het er maar op. Gelukkig waren er nog steeds libellen om te vinden. Wel zijn er veel bij met gehavende vleugels. Dit keer geen mist, maar een rap opkomend zonnetje. Resultaat was hier dus ook, foto’s met meer contrast maar wel warme kleuren van de ochtendzon. Flink wat druppels ook!

Toch nog twee juffertjes bij elkaar gevonden.

Als laatste, er waren niet alleen maar libellen en juffers aanwezig op deze plek elke ochtend. Er waren ook veel kleine vlindertjes, zowel blauwtjes als hooibeestjes. Deze hadden soms ook fantastische hoeveelheden druppels op zich! Het ziet er haast oncomfortabel zwaar uit, zulke grote druppels op de voelsprieten bijvoorbeeld.

Zo, daarmee eindigt zo’n beetje ook de zomer wel. Naast deze uitstapjes heb ik ook nog geprobeerd wat hoornaars op de foto te zetten. Helaas is het dit jaar een zeer matig jaar voor wespen en hoornaars, waardoor het seizoen snel leek te eindigen en de nesten allemaal minder groot/opvallend zijn. Volgend jaar beter, hoop ik? Desondanks heb ik wel degelijk hoornaars kunnen fotograferen die bezig waren op hun nest. Maar die foto’s komen een andere keer…

Komende tijd komen er hopelijk weer veel paddenstoelen tevoorschijn. Daarnaast hebben we net de atalantatrek gehad en waren er veel dagpauwogen te zien! Ik hoop op een mooie herfst.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!

Reacties zijn gesloten.