Zoeken naar juffers in de ochtend

Zoeken naar juffers in de ochtend

In de vorige blog eindigde ik met mijn eerste poging tot het fotograferen van de weidebeekjuffers in de vroege ochtend. De afgelopen maand ben ik daar wat mee verder gegaan, en ben ik naast juffers ook vele andere dieren tegengekomen.

Juni is niet de makkelijkste tijd voor vroeg opstaan… rond 05:20 gaat de zon al op. Dat betekent dat je vóór die tijd al aanwezig moet zijn op de plek waar je foto’s wilt maken. Daarnaast is het altijd maar de vraag of het weer meezit, of het mooi licht wordt met mist en dauwdruppels, of dat het bewolkt is met veel wind.

Dus, na die eerste keer dacht ik ook, hé, nu ik weet waar ze zitten heb ik er vast de volgende keer minder moeite mee ze te vinden en kan ik sneller aan de slag. Helaas, niets was minder waar! Elke keer dat ik er geweest ben moest ik weer zoeken en soms vond ik ook gewoon niks… zoals deze tweede keer, toen ik ging zoeken op de plek waar ze de eerste keer waren, vond ik geen weidebeekjuffers. Wél deze (gewone oever?)libel:

En overal waren een hele hoop kleine blauwe waterjuffers. Die zijn meestal al aan de actieve kant. Zelfs vroeg in de ochtend bewegen ze om zich te verschuilen achter grassprietjes.

Kiekeboe!

Al met al was ik wel een beetje teleurgesteld, ik was ook nog niet helemaal wakker dus het zat allemaal niet heel erg mee. Wel vond ik het erg tof om een bever rond te zien zwemmen! Telkens maar heel kort, zodra hij mij opmerkte dook hij onder.

Tenminste, ik dénk dat het een bever is :)

Zo iets meer dan een week later zag ik dat het een relatief koude en heldere nacht ging worden, dus stond ik weer vroeg op in de hoop dat er nu dauw zou zijn. En dat was er inderdaad, al het gras was nat! Ditmaal vond ik 1 juffer, die ook nog eens niet op een ideale plek zat. Ik zou deels in het water moeten staan om hem te fotograferen en ik had geen regenlaarzen meegenomen. Maar, toen ik wegliep om verder te zoeken werden mijn schoenen sowieso al compleet doorweekt doordat ik door nat gras sjokte… Dus dacht ik, mijn schoenen zijn nu toch al nat, wat kan er nog meer gebeuren? Nou ja, modder dus… behalve natte schoenen dus ook vieze schoenen.

Hiervoor in de modder gestaan… Was het het waard?

Ohja, waar het nu ook uitgebreid de tijd voor is… zebrarupsen! Ze zitten nu overal op jacobskruiskruid. Deze rupsen van de sint jacobsvlinder zijn felgekleurd en kun je duidelijk zien zitten. Zo ook tegen de zonsopkomst.

Rupsen van de sint jacobsvlinder.

Toen ik verder geen weidebeekjuffers meer vond, ging ik maar eens goed om me heen kijken wat er nog meer was. Nu was het mij al opgevallen dat telkens als ik door het gras liep, er een heleboel sprinkhaantjes voor mij uit sprongen. Nu was het gras ook nog eens dubbel zo mooi door alle druppels, dus ging ik eens kijken hoe ik met tegenlicht wat beestjes in het gras kon fotograferen.

De vele dauwdruppels in het gras.
Klein spinnetje dat in het gras zit. De dauwdruppels op de andere grassprieten zijn vervaagd tot lichtvlekken.
Yaay sprinkhaantjes! Kleurrijke beestjes met nog wat ochtendkleuren.
Juffertje dat zich wederom verstopte achter een grasspriet, maar nu met een water hoger staande zon was de schaduw op het gras goed te zien.

Nadat ik dus een tijdje met het gras bezig was geweest, was de zon al aardig hoog en fel, dus besloot ik maar gewoon wat verder te wandelen over de dijk. En wat bleek, verderop was er nogmaals een kleine stroomversnelling en daar zag ik opeens een hoop weidebeekjuffers rondvliegen! Het was inmiddels al warm genoeg geworden voor ze, dus waren ze alweer actief aan het rondvliegen.

De volgende keer dat er mist voorspeld werd was maar een paar dagen later. Dit keer had ik me voorgenomen eerst op plek 1 te kijken, dan als er niet meteen iets te vinden was, doorlopen naar plek 2 (waar ze dus de keer daarvoor al aan het rondvliegen waren). Terwijl het de vorige keer wel nat en dauwig was, was er dit keer écht een ochtendmist boven de weilanden en het water. Erg mooi! Dus probeerde ik ook dat vast te leggen.

Grappig detail: Google Photos stelde voor deze foto op de kop te draaien. Blijkbaar horen wolken in de lucht ;)
De setting van de vorige foto, en de plek waar de juffers wonen.

Plek 1 werd weer niks, dus snel doorlopen naar plek 2… bleek dat de juffers daar wel aanwezig waren, maar heel erg tussen het dichte riet. Er zaten naast weidebeekjuffers ook een heleboel kleine blauwe juffertjes.

Waarom de plant ‘juffertje in het groen’ heet weet ik niet, maar deze juffer zit sowieso in het groen ;)
Caption time!

De weidebeekjuffers waren lastig te bereiken. Dit bedauwde vrouwtje zat op de beste plek en het lukte me om een paar mooie close-ups met tegenlicht te maken:

Vrouwtje weidebeekjuffer.
Close-up van de vleugels.
Zo zat ze tussen het riet.

Er waren ook wel degelijk mannetjes aanwezig… maar die zaten wat verder en nogal verscholen. Ik zag nog een spriet riet waar er wel vier op zaten + nog 1 ernaast. Maar ietwat ver weg dus, en te verstopt:

Daar zitten ze dan met zijn allen, net te ver en te druk.

Aangezien er ditmaal ook weer zoveel druppels waren, ging ik me ook nog weer richten op de sprinkhaantjes. Daarbij kom je ook wat mooie veldbloemen tegen, zoals deze klaprozen:

Klaprozen in de ochtendzon.
Andere compositie dan het sprinkhaantje op de vorige ochtend. Met minstens net zo veel druppels in de achtergrond/voorgrond!
Een héél andere hoek/compositie, ditmaal niet tegen het zonlicht in, maar meer richting de grond. Dan krijg je toch enorm andere kleuren, het gras lijkt wel rood en de sprinkhaan is knettergroen.
Close-up van een juffertje in datzelfde gras, met tegenlicht om de druppels op te laten vallen.

Op dat moment ging de zon alweer echt hoog staan, dus ging ik weer terug wandelen. Terwijl ik zo langs weer meer riet kom, zie ik weer een weidebeekjuffer wegvliegen. Dit stukje had in de schaduw gestaan van de bomen en was dus nog erg nat en koel. En dit bleek dus óók een plekje te zijn waar de weidebeekjuffers sliepen. De meest opvallende verschijning was een waterjuffer die een vleugel miste, wellicht aangevallen door een vogel deze ochtend?

O jeetje, dat horen er toch echt vier te zijn…
Duidelijk eraf gescheurd. Deze zal helaas niet ver meer komen.

Een week later, afgelopen maandag, was er geen mist voorspeld, maar wilde ik toch graag fotograferen. Dit keer was er geen dauw, was het vrij bewolkt en waaide het zelfs behoorlijk. Niet ideaal. Plek 1 was niks, op plek 2 zaten ze weer erg verscholen in het riet. Er leken wel weer nóg meer kleine blauwe juffertjes te zijn.

Het was behoorlijk donker nog.
Erg verscholen tussen het riet.

Het wilde niet heel erg lukken, het was moeilijk om weidebeekjuffers te vinden die niet teveel verscholen zaten. De vorige keren had ik ergens bij plek 1 een paadje gezien en ik besloot maar eens te gaan kijken waar dat heen leidde. Zo in de buurt van die plek 1 zag ik weer één juffer zitten, maar toen ik die van dichterbij ging bekijken, zaten er daar wel tien, dichtbij het water en niet in te dicht riet! Ergens ben ik er wel blij om dat het geen supermooie ochtend was, want anders was ik mooi te laat daar geweest…

Daar zitten ze dan allemaal, langs de waterkant.
Spiegelbeeld.

En dan moet ik toch eerlijk zeggen dat als ik dan door mijn macrolens kijk en zie dat er dan nóg kleinere beestjes op zo’n groot beestje zitten, dat ik dat nog wel de meest bijzondere foto vind! Deze kleine vliegjes hadden een romantische plek uitgekozen, de vleugels van de weidebeekjuffer. Het was erg lastig om ze beide scherp op de foto te krijgen (vooral met de wind en uiteindelijk ook omdat de juffer ging lopen), en het lukte al helemaal niet om de hele juffer en de vliegen samen er scherp op te krijgen.

Ik zag deze ochtend ook nog een vos wegrennen, en hoorde een koekoek!

Nog niet genoeg van de juffers? Ik nog niet in elk geval, dus ik ga ze vast binnenkort nog wel eens fotograferen! Voor volgende keer heb ik echter andere plannen, dan zal ik wat foto’s laten zien van rupsen, bijenwolven en misschien ook wel een nieuw experiment ;)

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

Reacties zijn gesloten.