Tijd voor een nieuwe blog post! Hoewel ik eind oktober eindelijk klaar was met dat paper en wat meer tijd zou hebben om te fotograferen, kan ik niet zeggen dat ik heel erg veel nieuwe foto’s heb kunnen maken. Grote boosdoener was het weer, dat de afgelopen tijd erg grijs en druilerig is. Toch heb ik af en toe geprobeerd er wat van te maken.

Nou was het niet alleen maar slecht weer hoor, begin november waren er ook nog wat mooie dagen… 

Op een zonnige dag vond ik wat vliegenzwammen. Eentje was zo hoog op een steel, dat ik mijn camera met groothoekmacrolens eronder kon schuiven en alsnog een scherpe foto van de paddenstoel kon maken. Wat ik hier leuk vind is dat je zowel de paddenstoel als de boom waaronder hij staat kunt zien. Vliegenzwammen zijn schimmels die in symbiose leven met boomsoorten als o.a. de beuk, eik en berk. Ze helpen met hun schimmeldraden de boom aan fosfaten, en de boom geeft hun suikers ervoor terug.

Terwijl ik zo onder de hoed van de vliegenzwam aan het kijken was, viel het mij op dat er sporen uit waaiden in de zachte wind die er waaide. Dit kwam op de foto niet echt goed over, maar op een filmpje kun je het een stuk beter zien:

Deze voorafgaande nacht was het zeer mistig geweest, waardoor er overal dauwdruppels verschenen. Door de zwakke zon verdwenen die niet snel. Ik fietste langs een veldje met ongemaaid en oud gras. Deze was veranderd in een prachtige schittering van licht in de zon. Ik heb er een heleboel foto’s gemaakt met de Helios lens, wat nog niet mee viel, want van deze lens vind ik dat hij de mooiste foto’s maakt op F2.0, wat inhoudt dat er al gauw teveel licht in de camera komt. Hieronder toch het resultaat:

Bovenstaande foto is in de ‘bijzondere bokeh‘ collectie van zoom.nl gekomen!

 

 

Op een andere wat zonnige dag trok ik er met de fiets op uit naar het bos. Vooral de beukenbomen waren erg mooi, met een variatie aan kleuren.

Een beetje een drukke foto… ik probeerde een beetje de lijnen van de horizontale takken te laten zien, maar deze werden misschien toch iets te wazig.

Lege bladmijnen in een beukenblad, van een insectenlarve die erin heeft geleefd. Je ziet heel goed hoe klein het insect begonnen is, en dat hij langzaam steeds groter is geworden!

Een doorkijkje, door een gekronkelde boomtak heen zie je een andere boomtak, waarop porseleinzwammen groeien. Ik ben wel twee keer naar deze plaats terug geweest, maar het was lastig om mooi te kaderen en ook de belichting goed te hebben.

Een kleine porseleinzwam met het bos op de achtergrond.

Vrolijke herfstbladeren!

Hierna ben ik meer het bos in gelopen, en ben ik wat meer op de grond gaan kijken. Wat bleek, overal waren minuscule paddenstoeltjes te vinden! Zo ook deze piepkleine, die uit een verdord blad groeiden. Overal staken ze door de blaadjes uit op de grond.

Tja, ik was dus op zoek naar paddenstoelen, en daarbij zocht ik vooral naar iets wat de vorm heeft van een hoedje! Echter, toen ik iets beter ging kijken, viel het mij op dat die sprietjes die overal tussen de bladeren door kwamen, geen grassprietjes waren, maar ook paddenstoelen! Deze foto maakte ik met mijn mobiel, daarmee krijg je een wat betere overzichtsfoto dan met mijn macrolens.

Dit is een wat grotere versie van al die kleine sprietjes, zo’n 7 cm lang. Waarschijnlijk iets van een knotszwam?

Ach ja, en toen was het paddenstoelenseizoen voor mij wel een beetje voorbij… Het ging veel regenen en werd kouder, ging zelfs wat vriezen ’s nachts. Er was nog één heel mooie ochtend in het weekend, op 12 november. Een ochtend met overal rijp op de grond, mooie bladeren met witte randjes, en… ik heb er niet 1 foto van kunnen maken!

In dat weekend was namelijk het Nature Talks festival in Ede :) Een 2-daags festival vol lezingen en een fotobeurs, allemaal over natuurfotografie. Ik heb er mijn ogen uit mogen kijken! Het hoofdprogramma maakte veel indruk, niet alleen vanwege de mooie foto’s, maar ook dat de diverse natuurfotografen zich hard maken voor natuurbescherming en als journalisten optreden voor wat de mensheid veroorzaakt op de aarde. Of de lezing nou ging over de diepten van de zee, de tijgers van de bergen, de ijsberen op de noordpool of de olifanten rond de evenaar, overal wordt alarm geslagen. Geen leuke boodschap, maar wel iets waar je over na kunt denken, de volgende keer dat je zo’n prachtige of grappige foto van een bijzonder dier langs ziet komen op Facebook. Misschien bestaat die diersoort straks niet meer.

 Behalve zulke zware presentaties waren er ook een hele hoop wat luchtigere te vinden. Daarbij heb ik met veel plezier de film ‘De Verborgen Wereld op de Strabrechtse heide’ bekeken, een film die ging over het gelijknamige natuurgebied en zich vooral richtte op het insectenleven in het gebied. Bij natuurbescherming richt men zich over het algemeen op de grotere soorten, zoals zoogdieren en vogels, maar veel mensen vergeten dat om zulke grote soorten te behouden, daar vaak een hele voedselketen aan insecten bij betrokken is. En aan die insecten wordt een stuk minder aandacht besteed bij het grote publiek. Een boodschap waar ik het als entomoloog helemaal mee eens ben! En de bewegende beelden van een bijenwolf die met bij aan komt vliegen bij haar holletje, de sluipwesp die boort in het hout en de mierenleeuw die mieren bekogelt met zand waren er erg gaaf bij.

Al met al een geslaagd evenement!

Maar helaas, die prachtige morgen geen foto’s kunnen maken. En er kwamen niet meer van zulke ochtenden… Integendeel, het ging alleen maar heel erg veel regenen en waaien, en dan is het gauw gedaan met de herfstbladeren aan de bomen. Toch had ik wel zin in foto’s maken, maar met een iets andere insteek. Het leek mij wel mooi om juist die bewegende stormachtige herfst op de foto te zetten, zie hieronder het resultaat.

 

 

Alle foto’s zijn gemaakt met lange sluitertijd en door bewegen van de camera.

Nee hoor, dat zijn niet drie blaadjes die vallen en die ik net allemaal in focus heb! Ze liggen op het dak van onze fietsenstalling, maar met de grauwe lucht en kalen boom erachter geeft het wel sfeer.

En dan het laatste, de zonsondergang van gisteren was zo mooi, dat er zelfs in het nieuws over gesproken werd. Ik was ook aan het kijken, en op dat moment begonnen de spreeuwen met zwermen, om daarna naar hun slaapplekken te gaan. Dit allemaal vóór de ondergaande zon bij mij thuis. Camera er snel bij dus!

Bedankt voor het lezen!