Paddenstoelen, blaadjes en een beetje winters

Paddenstoelen, blaadjes en een beetje winters

Op deze laatste dag van mijn kerstvakantie besloot ik toch nog even een blogje te gaan schrijven voor op mijn website. De laatste blog gaat nog over de zomer en hoewel ik de zomer graag snel terug zie, is ze nog ver weg. Inmiddels staat fotograferen weer een beetje op een laag pitje, want insecten vind je niet zo makkelijk meer in deze tijd (en beste mensen, springstaartjes zijn geen insecten). Dus, voor deze periode kijk ik vaak terug op afgelopen jaar en kijk ik vooruit naar het komende jaar.

Klik op de foto’s om ze groter te bekijken!

Over het algemeen heb ik vorig jaar best veel leuke foto-uitstapjes kunnen doen! Het begon al best leuk met een week lang veel sneeuw en vorst. Hierbij is het voor het eerst gelukt om bevroren zeepbellen op de foto te krijgen. Ik moest nog even goed zoeken naar bellenblaas, want dat had ik op zich niet in huis maar ik herinnerde me dat ik dat een keer gekregen had als gast op een bruiloft. Yes, gevonden, en bellen blazen bij -10 graden buiten maar. Het was nog niet zo makkelijk, maar wel erg leuk. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en heb ik dankzij mijn peuter en het kdv een plank vol met bellenblaas……

Bij deze foto vond ik het leuk dat de linkerbel niet wilde bevriezen, maar de rechter wel. Zo zie je goed het verschil!

Na deze winterse week werd het al gauw weer lente. Ik vond een mooi plekje met oranjetipjes en een gave plek met heel veel kikkerdril en heel veel parende padden. Sinds vorig jaar heb ik een lens die je gedeeltelijk onder water kunt houden, en daarmee probeerde ik die paddenparingstijd ook onder water wat vast te leggen. Dit was op die plek echter niet eenvoudig omdat het water nogal troebel was.

Troebel water, een lens die graag veel licht ziet, een nogal steile rand van de sloot… geen makkelijke situatie. Maar een kijkje in die onderwaterwereld blijft leuk <3

Na die lente werd het al gauw zomer en daar zal ik niet teveel over uitweiden want die foto’s kun je zien in mijn vorige blog post. Op het einde van die blog schreef ik dat mijn laatste keer libellen fotograferen op 28 september was. Dat was dus niet mijn ALLERlaatste keer! Op 10 oktober ben ik namelijk toch nog een keertje gegaan, want de weersvoorspelling was heel goed voor dauwdruppels, met mist. Mijn gedachte was, als ik nog een libel of vlindertje vind is dat mooi meegenomen, maar als ze er niet zijn zal het wel goed weer zijn voor herfstige spinnenwebben.

De libellen waren inderdaad vrijwel niet meer te vinden. Hier en daar zat er nog eentje. Er waren wel nog steeds vlindertjes en ook nog met veel dauwdruppels. Waterjuffers waren er ook nog, maar het meest talrijke insect dat ik zag zitten waren langpootmuggen.

Spinnenwebben waren er ook overal, wat ik wel had verwacht, met heel veel grote waterdruppels.

Zoveel druppels!

Ook vond ik al iets wat wél goed past bij de herfst: paddenstoelen! Het waren hazenpootjes, en nog vrij nieuwe ook. Bij het fotograferen vond ik toch wel de vele druppels op het gras nog interessanter dan de paddenstoelen.

Hazenpootjes tussen het natte gras.

Nu, voordat ik verder ga met de vele andere paddenstoelen die ik heb gezien afgelopen herfst, nog even een stapje terug. Wat ik niet in mijn ‘zomer’-blog heb gezet is dat vorig jaar eind september er heel erg veel vlinders te zien waren, namelijk dagpauwogen en atalanta’s. De atalanta is een trekvlinder die in het najaar vertrekt naar Zuid-Europa. Tijdens hun trek zoeken ze bloemen op om ‘bij te tanken’ voor hun reis. In de herfst zijn er niet bijzonder veel bloemen, maar het is wel bij uitstek het moment dat klimop bloeit. Omdat klimopbloemen één van de weinige bloemen zijn en ook nog eens heel toegankelijk zijn wat betreft nectar, kun je er in de herfst van alles op vinden: vlinders, bijen, zweefvliegen en wespen. De dagpauwoog overwintert als volwassen vlinder en kun je dus eigenlijk tot ver in het jaar door zien op de wat warmere dagen.

Nu zie je al vrij snel dat het licht op deze foto’s best hard is. De foto’s zijn namelijk midden op de dag gemaakt, wat ook wel nodig is omdat de vlinders alleen vliegen bij het warme zonnetje. Maar dat maakte het wel lastig om een mooie foto te maken! Toen kreeg ik het ‘briljante’ idee om later op de dag terug te komen, als de zon al wat was gezakt (lees: weg is achter de huizen). Alleen, er waren op dat moment dus ook 0 vlinders meer. Die lagen al ergens lekker te slapen. Bij dit specifieke plekje kwam ik echter wel een onverwacht beestje tegen!

In plaats van vlinders, deze beestjes…

Weet jij wat het is? Het waren er heel erg veel, die allemaal over de stengeltjes van de klimop liepen. Hun naaste familieleden zijn zéér ongewenst in huis. Het zijn namelijk kakkerlakken! Volgens mij is het de bleke kakkerlak, maar ik kan me vergissen. Er zijn in Nederland 4 soorten inheemse kakkerlakken, waar deze er 1 van is. Ze vormen geen problemen in gebouwen, want daar vinden ze niet hun voedsel. Ze eten namelijk plantenresten die tussen de blaadjes zitten. Echt iets voor de herfst dus.

Een ander insect dat je zo laat in de herfst nog kunt vinden is de rups van de meriansborstel! Rond deze tijd is de rups klaar met zich volvreten en dan gaat hij een plekje zoeken om te verpoppen en te overwinteren. Ze kunnen daar aardige afstandjes voor rondkruipen. Afgelopen jaar waren er best veel meldingen van. Ik ging eens goed rondkijken in een bosachtig gebiedje bij mij in de buurt en ja hoor, ik zag er eentje zitten op een klein struikje, lekker in het zonnetje.

Rups van de meriansborstel, Een opvallende geelgroene harige verschijning! De ‘stekel’ is de achterkant van de rups, die er trouwens vrij weinig mee kan.

Nu even iets heel anders tussendoor. Vorig jaar heb ik me ook aangemeld bij IVN Den Bosch, om meer te weten te komen over natuur in mijn omgeving. Ik gaf aan geïnteresseerd te zijn in natuurfotografie en werd daarop uitgenodigd om te komen kijken bij de actieve natuurfotografiewerkgroep (bekijk hier een filmpje van de foto’s van de werkgroep van 2021!). Voor één van hun activiteiten heb ik een bezoekje gebracht aan de dierentuin ‘Dierenrijk’. Dat was weer eens iets heel anders om te fotograferen dan ik normaal doe! Ik heb vroeger wel vaker in dierentuinen gefotografeerd, maar tegenwoordig kom ik er niet meer zo vaak.

Een gier, gefotografeerd tussen de blaadjes door. Je ziet helaas 1 streep van het gaashek, iets dat moeilijk te omzeilen blijft in de dierentuin.
Het tongetje van een ringstaartmaki.

Bij 1 van de verblijven zaten er veel vissen in het water. Toen wij daar stonden, kwamen ze allemaal kijken. Als je dan met je handen zwaaide, dachten ze dat er misschien eten in het water zou vallen en gingen alle bekjes open!

De crowdsurfende vis rechtsonder laat me telkens lachen!

Dan, de paddenstoelen! Paddenstoelen vind ik af en toe best lastige foto-onderwerpen. Er zitten vaak details in die mijns inziens niet altijd goed tot zijn recht komen wanneer je de foto in het klein zit, bijvoorbeeld op de telefoon. Ik raad je dus zeker aan deze blog te bekijken op een wat groter scherm en de foto’s uit te vergroten door op ze te klikken!

Zalmzwammen.

De foto die je hierboven ziet is van zalmzwammen. Deze zwammen zien er als ze volgroeid zijn niet zo heel spannend meer uit, ze zijn dan nog een beetje zalmkleurig maar de vorm is heel erg gewoon een paddenstoel. Echter, wanneer ze nog maar net beginnen te groeien hebben ze prachtige netvormige structuren op hun hoedjes en kun je oranje ‘guttatiedruppels’ zien op de stammetjes. Bovenstaande foto maakte ik in een donker bos met behulp van het zaklampje van mijn telefoon. De donkere boomstam valt grotendeels weg en je ziet alleen de zwammen.

Bij mij in de buurt vond ik ook wat vliegenzwammen. Dit zijn natuurlijk bij uitstek de bekendste paddenstoelen van het liedje ‘op een grote paddestoel’. Toen ik eens dichterbij ging kijken zag ik dat er bladluizen over de zwammen liepen. Dat vond ik natuurlijk een mooi detail!

Wat dieper in de bossen waar ik wandelende vond ik ook nog wat andere soorten:

Een soort aardster tussen het mos, met druppels van de regen.
Kleine paddenstoeltjes op dezelfde rotte boomstam als de zalmzwammen zaten. Het lijkt wel een beetje alsof de meest linker wordt ‘opgestraald’ door een ruimteschip haha.
Paarse amethistzwammen met een gaasvlieg erop. Toen ik veel later in het bos liep zag ik dat deze zwammen allemaal wittig geworden waren!
Ze vielen nauwelijks op tussen de blaadjes, maar er waren vele van deze koraalzwammen aanwezig op de bosbodem.
Deze kleine paddenstoeltjes lijken wel versgebakken broodjes!
Dit zijn volgens mij oorzwammetjes. Een heel kleintje met een rij aan grote erachter.
Elfenbankjes van bovenaf gezien.
De onderkant van kleine zwammetjes op een boom. Het lijkt wat wazig, maar dat zijn schimmeldraadjes die eruit leken te komen. Het lijkt er ook op dat je binnen de gaatjes iets van sporen of schimmeldraden kunt zien.

De meeste van de foto’s zijn van grauwe dagen, waar er veel van waren. Er waren echter ook wat zonnige dagen! Dan ging ik graag wandelen in de buurt tijdens mijn werkdag. Ik probeerde regelmatig de camera toch wel mee te nemen, want als ik hem niet bij me heb, krijg ik daar vaak spijt van…

Als laatste, de week vóór kerst werd het toch ook nog een beetje winterachtig! Het werd ’s nachts koud (hier -5 graden) en het was windstil maar vochtig, dus dan krijg je… rijp! Omdat het overdag zo’n laag zonnetje was en wat sluierbewolking en nog steeds weinig wind, ging deze rijp dus ook pas heel laat weg. Zo rond half 12 begon het pas echt te dooien en op plekken waar de zon in de winter niet of nauwelijks komt bleef het nog langer.

Boerenkool in een moestuinbak. Nu plukken, toch?

Met deze winterbeelden sluit ik deze blog dan af! Ik hoop toch nog op wat meer winterse omstandigheden, het alternatief is ook zo grijs en nat. Of misschien nog wat hoogwater? Ook interessant! Anders weer wachten op de lente…

Reacties zijn gesloten.